Deze klassieker zie je erg vaak. Tijdens een evenement, een rondrit, een trouwerij of gewoon hier, aan de Knokse zee, wachtend op de levensgenieters die hem er geparkeerd hebben. Je kan er bijgevolg ook erg veel over zeggen, maar één ding is zeker, your mother wouldn’t like it!
De MG B Roadster, Mark I
Je ziet de auto vaak, maar niet vaak in een prachtige staat als deze! Daarom besloot ik ook mijn camera boven te halen, die kiekt ook wel eens liever een gewaagd gekleurde auto die met aandacht voor detail geprepareerd is. Zo zijn de chroom bumpers en rozetten achterwege gelaten en heeft de eigenaar een BHP-333 sticker gevraagd liever dan een plaat. Door deze minimalistische aanpassingen komen de lijnen in mijn ogen nog beter uit.
De MG B werd in 1962 gelanceerd als vervolg op de MG A, nog zo’n gegeerde klassieker. In tegenstelling tot zijn voorganger kreeg de B een zelfdragende carrosserie, en dat werd er zelfs eentje met kreukelzones! Maar ironisch genoeg werden de eerste B’s niet eens geleverd met gordels…
Dat terzijde, even praktisch nadenken: om jezelf ergens in te lanceren, moet je ook vooruit kunnen, liefst nog met een beetje ’n kick ook! Die kwam er van de 4 cilinder in lijn motor uit de MG A, uitgeboord naar 1798cc. Met zijn 95 pk was het best een kwik wagentje, al helemaal voor die tijd. Interessant is ook de achterophanging, niet alleen was die onafhankelijk, maar maakte ook nog eens gebruik van Armstrong schokdempers, een systeem dat visueel iets weg heeft van een deurdranger, maar dan met een functie als schokbreker (dus binnenin zaten niet één maar twee zuigertjes). Uit ervaring kan ik meegeven dat die niet echt betrouwbaar zijn, op onze Hillman werden ze destijds ook vervangen voor simpele telescopische schokdempers. Dit zou voor de MG B ook een merkbaar verschil maken op vlak van wegligging.
De MG B kent overigens veel carrosserie-uitvoeringen, en dan heb ik het nog niet over de coachbuilds!
Er kwam in 1965 een GT versie met body getekend door Pininfarina, vaak genaamd ’the poor man’s Aston Martin’, dan was er in 1967 een MG C met zescilinder (in lijn natuurlijk), in 1973 een GT V8 met, wel, een V8, en tot slot kwam er in 1993 een special, namelijk de RV8 die naast een V8 ook een behoorlijk opgezwollen design bezat, als je hem vergelijkt met de oldtimer. Vreemd genoeg was deze het populairst in Japan…
And on that bombshell, it’s time to leave you with nothing but the pictures!
En omdat deze spot een dagje vertraging had en het nu dus zondag is, heb ik nog wat extra’s voor jullie: niet alleen schreef onze eigenste Klassiekerrally eens een interessant stukje over de MG B, maar ook Wheeler Dealers deed een aflevering rond de kleine Brit. Alleen gaat het in hun geval om een MG B GT, de dichte versie, maar ah, close enough. 😉
Een goede gereviseerde 4 cilinder 1800 met Mahle zuigers, gelijnboorde krukas en afgedraaid vliegwiel; dat had ik in mijn eigen rubberbumper.
Zo’n gebalanceerde 4 cilinder loopt als een spoortrein en heb je een overdrive bak, dan is het toevoegen van 1 achteruitrijlampschakelaar voldoende om ook op je derde verzet overdrive te bouwen, op een heuvel in Frankrijk reed ik zo destijds een Renault Super 5 Turbo gewoon los, omdat ik een zesbak had !
Goeie kleur, en zonder bumper te gekke look!
Buurman vuurde z’n felblauwe V8 gisteren op. Ik vermoed een 3.9 liter.
Een hete 1.8 4 cilinder voor me ajb.
Op de autostrade ooit eens een zeldzame MG B Coune gezien. Slechts 15 stuks van gemaakt. Zag er best netjes uit.
@klassiekerrally: volgens mij had mijn vader daarom zelfs twee MG’s uit de B serie, ok eentje was een MGC 😆 ..
De MGB is een van de meest praktische en comfortabele klassiekers die ik ken. Een heerlijke auto. Niet hardcore zoals een Austin Healey 100/6, maar wel puur genoeg om je de echte rijsensatie te laten voelen. Ik mis het rijden er in heel erg!
Een MGB GT V8 staat nog steeds hoog op mijn verlanglijst. De lijn van de coupe is prachtig (Pininfarina, kan bijna niet anders dan mooi zijn) en het geluid van de V8 is lekker!
Telescopische schokdempers maken zo’n groot verschil dat je een auto met iets snellere motor en Armstrong dempers er op een bochtige weg toch volledig mee zoekrijdt!