Jawel, voor de tweede keer sinds de Alfa Romeo 8C Competizione, steken we de ‘Gespot’ reeks in een hedendaags tintje, want klassiekers zijn van alle tijden! Hoewel je niet meteen een tijd kan plakken op het tijdloze design van deze klassieker,…
De BMW Z8
Er zijn 3 sleutelwoorden tot deze auto; BMW 507, Henrik Fisker en BMW S62.
Die eerste is nogal duidelijk, de legendarische BMW 507 wekte de inspiratie voor deze auto. In 1997 presenteerde BMW de Z07 concept, getekend door een designer wiens oneindige talent voor design later nog uitgeput zou worden voor de Aston Martins DB9 en V8 Vantage en momenteel gebruikt wordt voor zijn designhuis Fisker, ik heb het uiteraard over Henrik Fisker. Toen het concept gepresenteerd werd op de Tokyo Auto Show was het publiek razend enthousiast. De frisse retro looks geïnspireerd door een ruige en slanke roadster resulteerden in een zelden geziene combinatie. Het design is al 12 jaar oud maar oogt nog steeds fris als een zomers briesje.
Het laatste sleutelwoord is er één die enkel de beste BMW-kenners weten te linken, het betreft hier namelijk een motor. Maar niet zo maar één, dezelfde aluminium 5.0 V8 als in de E39 M5. Maar om daarin te mogen liggen, werd de motor die al vanaf 1994 in productie was, zwaar aangepast. Zo zwaar eigenlijk, dat ik hele A4 bladzijden vol zou moeten schrijven om het compleet in beeld te brengen. Zelfs de specs van 400 pk en 500 Nm zijn volgens mij niet genoeg, want BMW heeft er alles om gedaan om de curven zo recht en stijgend mogelijk te krijgen. Dat is het verschil tussen een sterke motor en een chirurgisch werktuig.
Om dat in goede banen te leiden, kwam BMW de motor tegemoet met erg harde vering, zware maar erg responsieve stuurinrichting en een 50/50 gewichtsverdeling. Dit alles bracht volgens sommige media de auto in een tussenfase, tussen Grand Turismo en sportwagen. Dat karakter vergrootte de alom bekende show Top Gear nog eens erg dramatisch, vreemd genoeg is de Britse media het scherpst over de Z8. Amerikaanse automagazines vinden het een hemelse rit, messcherp rijgedrag, ‘drop dead good looks’, een meer dan soepele motor die ze wel lust maar bijgevolg krachtig genoeg is om het rubber van de runflat banden te doen kleven op de weg. Die runflat banden worden overigens best vervangen voor zachtere exemplaren, het maakt de rit in de Z8 veel aangenamer.
Deze Z8 kwam ik tegen in Knokke, vreemd genoeg is het niet de enige Z8 die ik daar heb zien rondrijden, het is absoluut een verademing op de gemiddelde Knokse automobiel (denk statusbak/golfkarretje & aftermarket velgen).
Wel, deze tweede retro aflevering in de ‘Gespot’ reeks zit er op, this is the bit where I show you the pics! 😉
Spijtig genoeg kan ik de liefhebbers van onze ‘Gespot’ reeks nu al mededelen dat er zaterdag en mogelijk ook woensdag geen spot komt, daarna echter spring ik weer op het trans-Knokke vervoermiddel bij uitstek (te zien op de foto’s) om jullie de beste classics te brengen die deze late zomer in Knokke te bieden heeft! 😉
Zelf vind ik dat er een heuse ontwerpfout in zit, eentje die ik bij veel nieuwe Roadsters zie.
Ik vind nl dat de afstand tussen het achterste stuk van het portier en het achterwiel te kort is. Maak je dit 10 – 15 cm groter, dan lijkt de wagen veel slanker. Nu kijk ik bij iedere roadster altijd naar die afstand en zijn de MG-B en de TR6 mijn leidraden. Kijk maar eens naar deze Britten en je zult zien dat ze hierdoor een optische truc hebben toegepast. Natuurlijk vind ik de Z8 absoluut niet lelijk, maar het is wel een gemiste kans. De Z4 vind ik daarentegen een gedrocht.
In hoeverre spreek je natuurlijk van een klassieker wanneer (zeker in het geval van de Alfa) ze in uiterst kleine aantallen geproduceerd zijn. De 8C gaat enkel meer waard worden. De gemiddelde klassiekerliefhebber kan die al op zijn buik schrijven. Een Z8 wisselt ondertussen ook nog steeds voor een stevige prijs, al is die wel minder dan zijn nieuwprijs. In ieder geval de laatste écht mooie bimmer die ik absoluut kan appreciëren.
Schitterende auto, zeker in zwart.
Een klassieker, zonder twijfel.
Van de Alfa weet ik dat nog niet zo zeker . . .
@ Kurt
Bwah, op Finecars.cc gaan ze voor min. € 85.000, da’s toch meer dan de helft van de nieuwprijs!
@ Klassiekerrally
Zet dat op een sticker en ik sla hem op de bumper! 😆
@ Jeroen & Klassiekerrally
Ik weet ook wat jullie bedoelen: het is alsof ze opgezwollen zijn, niet prettig om naar te kijken. Ik noem het altijd: ergonomisch-VAG-Playmobil-autodesign. 😛
@ cdp1193
Bwah, in veel auto’s zit een verdoezelde vorm van een traandruppeldesign hoor. Maar in nog meer auto’s zit idd haast geen design, zoals in de Duitsers van tegenwoordig (afgezien van deze dan 😉 ). Ze zijn ontworpen in de windtunnel en de crashtests bepalen de omvang…
@ Jeroen: ook mee eens (ik geloof niet in zwart/wit). Daarom vind ik bijvoorbeeld ook dat de nieuwe Jaguar XJ ’n echte XJ is: hij vertegenwoordigt alle waarden die de oorspronkelijke XJ ook had. Ik betwijfel wel of het ontwerp net zo lang houdbaar is als dat van de eerste XJ’s.
Maar da’s weer heel wat anders dan een BMW Z8… 😉
Het is spijtig dat de meeste autofabrikanten vandaag de dag bijna geen stijlelementen meer gebruiken van auto’s uit de jaren 50 en 60, want alle auto’s die daarop gebaseerd zijn (fiat 500, de bmw z8 hier en in mindere mate de jaguar xk en alle astons), zijn bijna altijd een streling voor het oog.
Schit-te-rend! en toch… en toch..
Je kunt aan zo’n ding zien, waar retro de plank gaat missen. Bij dit bij de New Mini bij de Beetle etc etc etc.
een echt oude is authentiek. Bij retrodesign wordt het design “nep oud”.
En dat heeft het NET niet.
Het is dus zaak als autofabrikant om je te blijven vernieuwen IMHO
Heel mooie auto inderdaad. En terecht ‘Klassiekerrally.nl-approved-classic’ 😉
Och wat een prach-ti-ge auto is dat ook! Jammer genoeg dalen ze niet zo rap in waarde als zo’n beetje elke andere BMW 😆