Sinds er op de beurs geen droog brood meer te verdienen lijkt te zijn, en de beleggingsmanie verschoven is naar onder andere klassiekers, verdwijnen deze steeds meer achter slot en grendel. En dat is waardeloos.
Waardeloos omdat een auto waar geen kilometers mee verslonden wordt, is als een schilderij dat je in een lichtdichte kluis bewaart omdat ’t anders zou kunnen vervagen. Een schilderij is gemaakt om naar te kijken. En auto’s worden gemaakt om mee te rijden. Wanneer een auto zó kostbaar wordt dat de risico’s die daarmee gepaard gaan financieel onaanvaardbaar worden, is het vehikel plotsklaps niet veel meer dan een ‘pakketje schroot met een dun laagje chroom’. Natuurlijk is een Ferrari 250 GTO ook mooi om naar te kijken, maar dat is alsof je naar een zwart-wit kopietje van een Van Gogh kijkt. De ervaring is slechts een schim van wat de maker ooit bedoeld heeft.
En om gelijk maar even voort te borduren op de gekte rondom auto’s met extreem weinig kilometers op de teller: Wat is er dan mis met die auto? Rijdt ‘ie niet lekker? Of ligt het aan de eigenaar die helemaal niet van auto’s houdt? Bovendien is stilstand achteruitgang: Ook een auto die stilstaat blijft niet in nieuwstaat. Vooral de techniek heeft na enige tijd echt aandacht nodig. En dan rijdt zo’n auto waarschijnlijk niet eens zo lekker als een exemplaar dat wél mocht doen waarvoor ‘ie gemaakt is. Zo’n auto is gedoemd om altijd in een aanhanger vervoerd te worden. Tot zich een nieuwe eigenaar aandient, die wel snapt dat een rijdende auto voor meer levensvreugde zorgt dan een statisch aanhangerkoninginnetje.
In de wereld van de harde valuta is levensvreugde van ondergeschikt belang. Daar telt alleen de waardestijging. Mijn god, wat een arme sloebers zijn het toch…
Hopelijk wordt beleggen in aandelen snel weer lucratief.
Hear, hear!
Of stel je voor dat ie stukgaat als je er lol mee hebt, door te rijden. Kan ie beter stuk gaan van stilstand….
Het is zonde, een auto als belegging…
Mee eens… En hoewel het aan de ene kant begrijpelijk is dat je niet zomaar met een auto van pak-‘m-beet 25 miljoen even gaat rijden (verzekering moet een nachtmerrie zijn), zijn er mensen die er voor zorgen dat die auto’s zoveel geld opbrengen door ’t er aan uit te geven. Wetende dat ze er niet meer zullen rijden. Hopende dat ze er geld aan gaan verdienen. Maar feitelijk is een auto die niet mag rijden als een doek zonder verf. Niet waard wat ’t waard zou moeten zijn, domweg omdat je niet van de échte kwaliteiten kan genieten.