Gespot: Ferrari 365 GT 2+2

Als de Porsches je om de oren vliegen en om de seconde een andere exoot zich in je gezichtsveld dringt, weet je dat je in Knokke bent. Maar zelfs voor die stad is deze auto nog bijzonder. Neem eens lekker de tijd om deze te lezen, this is a good one!

De Ferrari 365 GT 2+2

Ik was al veel spraakmakende auto’s gepasseerd toen ik bij het Gulf tankstation aankwam, en zoals eerder geschreven, zelfs al was ik in Knokke, nog was het een schok om deze tegen te komen. Er was maar één gedachte die door mijn hoofd ging, en die was letterlijk “Wat is de vlugste manier om van mijn fiets te geraken?!” 😛 Ik denk niet dat ik ooit vlugger mijn camera boven heb gehaald dan toen, ik wou namelijk een goeie portie foto’s maken voordat de eigenaar wegreed. En terwijl ik de eigenaar vroeg of ik foto’s mocht maken, klikte de brandstofslang al. Vol, maar mijn camera was dat nog niet! Gelukkig nam de eigenaar de tijd om me het interieur en de motor te tonen. 🙂 Eigenaar bedankt daarvoor! FYI over de auto: dit is de originele kleur, niets is herspoten.

Zoals de nummerplaat zegt, we behandelen deze keer de opvolger van de Ferrari 330 GTC.
Op het Autosalon van Parijs in oktober 1967 werd deze gepresenteerd en goed ontvangen bij het publiek. Ietwat vreemd want deze Ferrari moest wat nieuwe markten aanspreken, wat geld binnenhalen (zoals vrijwel elke Ferrari vandaag). Het moest een concurrent worden voor oa Aston Martin. Maar met de Ferrari flavor. 🙂 Een buizenframe  was zo vanzelfsprekend als kokend water voor spaghetti, en als onderstel hetzelfde van de 330GT, maar met ingrijpende en belangrijke veranderingen, zo was dit de eerste Maranello 2+2 met rondom onafhankelijke wielophanging en vanachter bevond zich zelf-levellende hydraulische ophanging die de auto telkens dezelfde hoogte gaf, ongeacht de belading of snelheid. En hij kon snel gaan, deze. Met een 4.4 liter 60° ‘Colombo’ V12 met 3 Weber carburatoren die 320 pk bij 6200 toeren en 363 Nm bij 5000 toeren produceerde, knalde hij alle 1580 kg auto naar 100 in 7.1 seconden, de naald bleef staan wanneer hij 245 bereikte. Natuurlijk moest er voor de VS een minder krachtig exemplaar gebouwd worden, maar dit betreft gelukkig een Europees model.

Binnenin was het een ware luxe GT, een volledig ‘Connolly’ leder interieur met teak hout inleg (één van de laatste Ferrari’s met die inleg), elektrische ramen, airco en ook stuurbekrachtiging. Standaard velgen waren tiengaats Borrani exemplaren, die later vervangen werden door vijfspaaks Cromodora’s. Er was echter de dure optie om spaakvelgen te vragen, wat deze Ferrari dus heeft. De 365 was verder een regelrecht verkoopssucces, met 801 stuks gemaakt tegen het einde van de productie, 1971 om precies te zijn. Toen kwam de legendarische 365 GTB/4 Daytona, een auto waar je eigenlijk gratis een singletje van Phil Collins moet bij krijgen. 😉

Dus hier alle foto’s die haastig in het tankstation genomen zijn. Als klap op de vuurpijl heb ik de knop van mijn camera op ‘Video’ gezet en vastgelegd hoe deze 365 GT 2+2 haar verse benzine omzet in pure muziek – in de achtergrond passeren ook een XK150 (de eerste keer dat ik de eigenaar van een dergelijke auto stomverbaasd zie staren als ware zijn Jaguar een Golfje) en een 612 Scaglietti. Dàt, mijn beste, is Knokke. Enjoy! 🙂