Gespot: Fiat 500

Jaa! De ‘Gespot’ reeks is terug na een tijdje tijdsnood! Voor deze student lukt het niet altijd om op een vrije namiddag een artikeltje inelkaar te boksen, maar deze zaterdag kan je weer even lekker foto’s kijken van dit wagentje, ééntje die ik schaamteloos bij ‘Iconen’ zet, waar het hoort!

De Fiat 500 L

1957, aan de voet van het computer en tv tijdperk, toen de Spoetnik 1 werd gelanceerd en Amerika de eerste nucleaire onderzeeër te water liet. Voor Fiat was duidelijk waar Italië om vroeg in dat jaar: een economische en compacte wagen. Volgens het patroon van zijn grotere broer de Fiat 600 en dus ook de Volkswagen Kever, begon Fiat met het bouwen van de Cinquecento Nuova, want er bestond reeds een 500 (serie) maar niet in de iconische vorm die wij vooral kennen. Op 4 juli zag de wereld via de Turijnse autoshow een autootje dat ze nooit zouden vergeten.

Met een 500 cc motor die net 13 pk uithoestte, ‘suicide doors’ en een dak dat helemaal naar beneden vouwde als in de 2CV, was de Nuova 500 een feit. In het begin was deze niet zo populair omdat hij met karige standaarduitrusting werd geleverd, om geen marktaandeel van de 600 af te snoepen. Dit werd al gauw verholpen, en even gauw was het tijd voor een update.

– In 1960 werd de ‘N’ vervangen voor de ‘D’, met een 5 pk sterkere motor die verder gelijkaardig was. Zo ook verschilde de auto weinig van de ‘N’, op het verkleinde zonnedak na.
Ook kwam er in datzelfde jaar de Giardiniera uit, de estate versie. Motor onder de kofferruimte achter, 10 cm langere wielbasis, een heuse achterbank en een mooie aanpassing waren de sterkere remmen van de Fiat 600.

– In 1965 kwam de volgende update: de ‘F’, vreemd genoeg voor ‘Berlina’. Vaak worden de modellen ‘L’, ‘D’ en ‘F’ door elkaar gehaspeld en wel door volgende reden: de auto’s werden voor een tijdje naast elkaar verkocht. Maar de verschillen zijn er wel! De ‘F’ heeft namelijk geen suicide doors meer, een uiterst opvallend verschil. Toen in 1968 de ‘L’ (Lusso) uitkwam, was de ‘F’ nog steeds in productie en vandaar de verwarring: de laatste werd als basismodel verkocht met een interieur dat praktisch gelijkaardig was aan de ‘N’ (ja, het model van bijna een decennium geleden!) en op de ‘L’ zat meer chroom op de bumpers en een sportiever en moderner interieur pronkte vanbinnen. Om te rijden was de ‘L’ ook veel comfortabeler.

– Het laatste model van de Fiat 500 kwam in 1972 en liep tot 1975, het was de ‘R’, voor ‘Rinnovata’. Een motor van 600cc met 23 pk en een nóg aangenamer rit kwam in het uitwuifmodel. De Fiat 126 nam het over en was nooit zo succesvol als zijn voorganger.

Uiteraard kent de 500 tal van speciale modelletjes, het zou anders geen icoon zijn! De retecoole en licht gestoorde Abarth modellen zijn ongetwijfeld het meest bekend, met onder andere de motorkap die altijd openstond. Maar ook werd de 500 onder andere merknamen geproduceerd: Oostenrijk kende de Steyr-Puch en de Neckar versie werd onder licensie door NSU gemaakt. Grappige versie is ook de ZAZ 965, wat helemaal geen versie is! Stalin Rusland vond het destijds nodig om als grote natie iedereen van auto’s te kunnen voorzien, en zoals Peter de Grote in de 17e eeuw Nederlandse schepen tot in de detail liet nabouwen in Sint-Petersburg, zo maakte Rusland hun versie van de Fiat 500 – én ze zijn ermee weggeraakt, hoewel het nooit een verkoopssucces werd.
Ook mag ik de Ghia versie niet vergeten, de Jolly: een soort strandwagentje op  basis van een ‘D’.
Voor wat bewegend beeld en ideaal middagvermaak: die handige kerels van Wheeler Dealers maakten ook een aflevering over het charismatische autootje, dank aan Pieter Ameye voor het vermelden!

Deze Fiat 500 L stond erg leuk geparkeerd tegenover de nieuwe 500, uiteraard in Knokke. 😉
Over de ‘Gespot’ reeks kan ik niet met zekerheid zeggen of die nog tweewekelijks blijft, het ontbreekt me namelijk steeds meer aan tijd… Maar ik doe absoluut mijn best om jullie tenminste wekelijks van een spot te voorzien! 😛